Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc? Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt. Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Se dicere inter honestum et turpe nimium quantum, nescio
quid inmensum, inter ceteras res nihil omnino interesse.

Equidem soleo etiam quod uno Graeci, si aliter non possum,
idem pluribus verbis exponere.

Nec vero intermittunt aut admirationem earum rerum, quae sunt ab antiquis repertae, aut investigationem novarum.
Nullum inveniri verbum potest quod magis idem declaret Latine, quod Graece, quam declarat voluptas.
Theophrastum tamen adhibeamus ad pleraque, dum modo plus in virtute teneamus, quam ille tenuit, firmitatis et roboris.
Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?
Possumusne ergo in vita summum bonum dicere, cum id ne in cena quidem posse videamur?
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat?
Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Quid enim?: Atque haec ita iustitiae propria sunt, ut sint virtutum reliquarum communia.
Certe non potest.: Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Certe non potest.: Longum est enim ad omnia respondere, quae a te dicta sunt.

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. In eo autem voluptas omnium Latine loquentium more ponitur, cum percipitur ea, quae sensum aliquem moveat, iucunditas. Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum. Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit? Quae duo sunt, unum facit. Quid, si reviviscant Platonis illi et deinceps qui eorum auditores fuerunt, et tecum ita loquantur? Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Scisse enim te quis coarguere possit? Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Quae quidem res efficit, ne necesse sit isdem de rebus semper quasi dictata decantare neque a commentariolis suis discedere.

Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio.